Palmiry moje

Jak dbamy o rabaty kwiatowe i inne rośliny ozdobne w październiku?

• Odchwaszczamy i w razie potrzeby podlewamy rośliny. Nie zapominajmy o gatunkach iglastych i zimozielonych, a także o okazach uprawianych w pojemnikach.

• W drugiej połowie miesiąca można sadzić drzewa i krzewy z tzw. gołym korzeniem. Kupując sadzonki zwracajmy uwagę na ich wygląd. Nie mogą mieć uszkodzonej kory, pędów i pnia, ani przesuszonych korzeni. Zwróćmy uwagę na to, czy pąki nie zaczynają się rozwijać (np. wskutek przechowywania sadzonek w zbyt ciepłym pomieszczeniu). Roślina powinna być w okresie spoczynku, nie może kwitnąć i mieć rozwiniętych liści. Kupione rośliny sadźmy możliwie najszybciej po przywiezieniu do domu.

• Przez cały miesiąc sadzimy rośliny wieloletnie uprawiane w pojemnikach (byliny, krzewy, drzewa i pnącza). Z uwagi na warunki glebowe w Palmirach wybierajmy raczej te, którym nie przeszkadza sucha i słaba gleba.

• Po pierwszych przymrozkach wykopujemy byliny niezimujące w gruncie (m.in. dalie, mieczyki, pacioreczniki).

• Sadzimy cebule kolejnych roślin kwitnących wiosną ( przebiśniegów, śnieżyc, tulipanów, narcyzów, krokusów, szafirków).

• Przesadzamy na nowe miejsca gatunki iglaste i liściaste oraz byliny, pamiętając o zaprawieniu dołka żyznym podłożem. Po posadzeniu podłoże ugniatamy i rośliny obficie podlewamy.

• Wysiewamy nasiona kwiatów jednorocznych, odpornych na mrozy.

• Regularnie grabimy liście i wyrzucamy je na kompost. Część liści, np. w głębi ogrodu, można pozostawić – w takich kryjówkach lubią zimować m.in. jeże i pożyteczne owady.

• Uzupełniamy warstwę ściółki na rabatach bylinowych, pod krzewami, drzewami i żywopłotami. Można użyć kompostu, kory sosnowej lub trocin. Ściółka ochroni korzenie wrażliwych gatunków przed przemarzaniem. Zapobiega nadmiernemu przesuszaniu podłoża i rozwojowi chwastów.

• Czyścimy skrzynki i doniczki po uprawie gatunków sezonowych. Usuwamy z nich podłoże, myjemy je i przenosimy na zimę do pomieszczenia.

Krzewy i drzewa liściaste, które mogą rozjaśnić nasz ogród

Moim zdaniem warto pokusić się o posadzenie poniższych gatunków.

Klon tatarski Ginnala

Dorasta do wysokości 5 metrów, korona jest rozłożysta osiąga rozpiętość nawet do 4 metrów. Tworzy często formy krzaczaste. Liście klonu tatarskiego są trójklapowe, małych rozmiarów wybarwiają się jesienią na czerwony kolor. Kwiaty klonu tatarskiego są drobne i pachnące. Efektownie przebarwia się jesienią na czerwony kolor, dlatego warto komponować go z gatunkami drzew i krzewów, które wybarwiają się na inne kolory, jak brzoza czy topola. Ze względu na rozłożysty i luźny pokrój korony należy przeznaczyć dla niego sporo miejsca. Klon tatarski preferuje stanowiska słoneczne, lepiej się wybarwia jesienią jeśli rośnie w słońcu. Odnośnie gleby jest dość tolerancyjny, jednakże źle rośnie na zbyt ubogim i suchym podłożu, nie służy mu też słabo przepuszczalna gleba. W naszych warunkach klimatycznych radzi sobie całkiem dobrze. z innymi gatunkami przebarwiającymi się efektownie jesienią.

Wiąz holenderski Wredei

Jest to drzewo liściaste o bardzo dekoracyjnych walorach. Dorasta do 5 metrów wysokości. Jego korona ma kształt odwróconego stożka. Dekoracją są żółte liście, które z końcem sezonu zmieniają kolor na żółto-zielony. Ze względu na niewielkie rozmiary jest polecany do małych ogrodów. Najlepsze są dla wiązu holenderskiego gleby żyzne ale nie podmokłe. Jednakże jest dość odporny na susze. Dobrze rośnie zarówno w półcieniu jak i pełnym słońcu jednak wtedy może wymagać nawodnienia w upalne dni.

Brzoza pożyteczna Doorenbos

Jest to bardzo ceniona w ogrodnictwie odmiana. Wygląd drzewka jest uznany za wyjątkowy i dekoracyjny. Charakterystyczną cechą dla tej odmiany brzozy jest złuszczająca się kora o śnieżnobiałej barwie, która odchodzi od pnia i konarów cienkimi płatami. Konary wyrastają z pnia pod ostrym kątem, co sprawia, że drzewko przybiera kulistą formę. Brzoza osiąga maksymalnie 10 m wysokości i około 7 m średnicy. Świeże pędy mają oliwkowobrązowe kolory, natomiast starsze są blado pomarańczowe. Pojedyncze, sercowate, zielone liście jesienią przybierają złociste odcienie. Brzoza preferuje półcieniste lub słoneczne stanowiska. Roślina jest tolerancyjna na różne gleby, najlepsze będą lekko kwaśne i umiarkowanie wilgotne. Drzewko bardzo dobrze toleruje mrozy do około -23°C. Drzewa powyżej 3 lat gorzej znoszą przesadzanie. Brzoza ma płytki system korzeniowy, co może wyjaławiać glebę. Nie należy sadzić zbyt wielu roślin w jej bliskim otoczeniu.

Buk pospolity Purple Fountain

Niezwykle atrakcyjne drzewo dorastające do 5 metrów wysokości o gałęziach zwisających do ziemi i charakterystycznie przewieszającym się wierzchołku. Po dwudziestu latach osiąga około 4-5 metrów wysokości przy szerokości 1,5-2 metra. Jest bardzo dekoracyjny przez cały sezon. Jego ciemnoczerwone, błyszczące liście, jesienią przebarwiają się na rudo. Buk pospolity Purple Fountain może być ozdobą nawet małego ogrodu. Jego wzrost jest na tyle powolny, że można go kontrolować, a także przycinać i formować na drzewko o mniejszych rozmiarach. Ma kwiaty jasnożółte, zebrane w większe kwiatostany w kształcie kotków. Kwitnie na przełomie kwietnia i maja. Nasiona pojawiające się po przekwitnięciu są ulubionym przysmakiem dla ptaków. Stanowisko słoneczne. W naszej wsi wymagać będzie jednakże podlewania, gdyż preferuje gleby żyzne i świeże o stałym poziomie wód gruntowych. 

Perukowiec podolski Smokey Joe

Jedna z najbardziej cenionych odmian perukowca o złocisto-żółtych liściach, ozdobna przez cały rok. Rośnie jako krzew, osiągając około 2,5 m wysokości i trochę mniejszą szerokość. Eliptyczne liście w kolorze jaskrawej żółci, w cieniu bardziej zielone. Główną cechą ozdobną są tzw. peruki, czyli owocostany pokryte szaro-różowymi, piórkowatymi włoskami. Pojawiają się na krzewie przez cały rok, od wczesnej wiosny do jesieni. Perukowce to rośliny bardzo łatwe w uprawie. Aby cieszyły oko piękną barwą, należy zapewnić im stanowisko słoneczne. Najlepiej rosną na glebach zasadowych, piaszczysto-gliniastych, przepuszczalnych. Ze względu na głęboki system korzeniowy doskonale znoszą suszę. Są odporne na choroby i lekkie zasolenie gleby. Dobrze zimują w naszych warunkach klimatycznych. Aby obficie kwitły, powinniśmy ograniczać ich cięcie.

Perukowiec podolski Golden Spirit

Golden Spirit’ to odmiana perukowca o cytrynowożółtym kolorze liści. Rośnie w formie sporego krzewu, może po wielu latach dorastać do 3 metrów wysokości. Jego szerokość jest z reguły niższa niż wysokość, ale jeśli będzie miał dostatecznie dużo miejsca oraz dużo światła to szerokość również może dojść do 2,5 – 3 metrów. Rośnie dosyć szybko, w dobrych warunkach już krótko po posadzeniu w miejsce docelowe zaczyna wykształcać typowe silne pędy rosnące pionowo w górę. 

Kalendarz ogrodnika

Strona została stworzona przy wykorzystaniu kreatora stron www WebWave